Bordo i róż

Dawno już nie chorowałam, wiec jak już coś mnie dorwało okazała się to być angina i to jeszcze w jakiejś mega masakrycznej wersji która kompletnie powaliła mnie z nóg. Wylądowałam w łóżku bez obowiązków, bez dzieci, nic tylko wylegiwać się robić na drutach. Nic bardziej mylnego. Nie dałam rady ich nawet wziąć do ręki. I tak sobie leże i zastanawiam się nad tym jakie to straszne marnotrawienie czasu...
Wiec jeśli dziś wypisuję jakieś głupoty to jedynie wina mojej gorączki - niewielkie 39 stopni.
Zanim jednak się pochorowałam założyłam całkiem przypadkiem moją wydzierganą bluzę do różowych spodni. i chyba całkiem nieźle spasowało.

Szczegóły techniczne:
Jak już pisałam wcześniej kupiłam styczniową Sabrinę gdzie znalazłam ten model i zaczęłam robić zgodnie z opisem. W trakcie roboty moja koncepcja całkowicie rozminęła się z koncepcja autora i w sumie wszystko zrobiłam po swojemu. Najważniejsze dla mnie było to aby uniknąć zszywania i w mojej wersji zszyłam jedynie ramiona. Rękawy wrabiałam od góry i robiłam na okrągło.
Włóczkę miałam znów dzięki mojej Babci, która pracowicie pruje mi i przygotowuje do przerobienia na nowo sweterki z odzysku. O włóczce mogę powiedzieć jedynie to że na metce sweterka pisało że to bawełna 100%. Zgodnie z początkowym założeniem przody i tył do wysokości ramion oraz rękawy miały być przerabiane na drutach 7 podwójna nitką. Góra sweterka i kaptur pojedyncza na 4. W sumie prawie tak było. Przy rękawach trochę spanikowałam że nie wystarczy włóczki i przerabiałam je na drutach 7 pojedynczą nitką i tak powstał trzeci zupełnie inny splot.
Po swojemu wykombinowałam także plisę zrobiłam ją aż do końca skosu przodu i aby ładnie się wkomponowała też zakończyłam ją po obu stronach ukośnie. Może tu to trochę widać:

Na uwagę zasługuje także motyl, który jest absolutnie prawdziwym okazem biżuterii VINTAGE wykopanym z dna pudła z takimi perełkami odziedziczonymi po babci i mamie.